زﻫﺮا و ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ دو دﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮏ عباس یکی از ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ راﻫﻨﻤﺎﯾﺎن اﯾﺮاﻧﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪه‌اﻧﺪ و ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻫﻢ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎی ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﯽ آﻟﻤﺎن، روﺳﯿﻪ، ﺗﺎﯾﻠﻨﺪ، ﺷﺒﮑﻪ ۲ و ۴ اﯾﺮان ‫ﻓﯿﻠم‌‌های ﻣﺴﺘﻨﺪی در مورد آن‌ها و ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع روﻧﻖ ﮔﺮدﺷﮕﺮی در روﺳﺘﺎی ﺑﺰم ﺑﻮاﻧﺎت ﭘﺨﺶ ﮐﺮده‌اﻧﺪ.

‫عباس از تلاش‌های اولیه‌اش ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ در روزﻫﺎی اول ﺑﻪ آژاﻧس‌های ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﯽ مختلف ﺳﺮ می‌زدم و به آن‌ها می‌گفتم ﮐﻪ آیا امکانش وجود دارد که از ﮔﺮدﺷﮕﺮان ﺷﻤﺎ در روﺳﺘﺎی خودمان ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﮐﻨﻢ. آن‌ها ﻫﻢ می‌گفتند ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺠﺎﻧﯽ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ تا روﺳﺘﺎ را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ و می‌پرسیدند که آﯾﺎ اوﺿﺎع ﺑﺮای ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ است.

کم کم ﻣﻬﻤﺎﻧﺎن ﻣﻦ از ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻫﺰار ﮔﺮدﺷﮕﺮ ﺧﺎرﺟﯽ رﺳﯿﺪ به طوری که به ‫ﯾﮏ ﺣﻤﺎم ﺧﺎﻧﻪ‌ام ۲۱ ﺣﻤﺎم دﯾﮕﺮ اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪ حتی اکنون ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﺰار ﮔﺮدﺷﮕﺮ را در روﺳﺘﺎ اﺳﮑﺎن ﺑﺪﻫﻢ و ﺑﺮای ﭘﻨﺞ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻮاﻧﺎت ‫اﺷﺘﻐﺎﻟﺰاﯾﯽ ﮐﻨﻢ. 

ﻋﺒﺎس ﺑﺮزﮔر تصمیم دارد ﺗﺎ ﯾﮏ ﻫﺘﻞ ﻋﺸﺎﯾﺮی و سنتی در ارﺗﻔﺎﻋﺎت روﺳﺘﺎ احداث کند. حتی او ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: “اﯾﻦ ﻫﺘﻞ قرار است ﯾﮑﯽ از ﮔﺮاﻧﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮاﮐﺰ اﻗﺎﻣﺘﯽ اﯾﺮان باشد و اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﺎ‫ ﮐﻤﮏ اﯾﻞ ﻋﺸﺎﯾﺮی اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهد. ﺑﺮزﮔﺮ اعتقاد دارد ﮐﻪ در اﯾﺮان ﻣﺴﺌﻮلین ﻓﻘﻂ ﺷﻌﺎر ﻣﯽدﻫﻨﺪ و ﮔﺮدﺷﮕﺮی اصلی‌ترین ﺻﻨﻌﺖ درآﻣﺪزاﯾﯽ اﺳﺖ.”

او می‌گوید : “ﻣﻦ ﯾﮑﯽ از افرادی ﺑﻮدم ﮐﻪ موفق شدم ﻫﻢ ﺑﺮای ﺧﻮدم و ﻫﻢ ‫اﻫﺎﻟﯽ روﺳﺘﺎی ﺑﺰم ﺑﻮاﻧﺎت درآﻣﺪزاﯾﯽ ﮐﻨﻢ. ﻫﺮ روز از ﯾﮏ ﻣﻐﺎزه ﺧﺮﯾﺪ انجام می‌دهم ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻐﺎزه‌داران از اﯾﻦ ﮐﺎر ﺳﻮد ﺑﺒﺮﻧﺪ.”

عباس برزگر متوجه شده است ﮐﻪ اﺻﺎﻟﺖ و ﻧﻮع ﻏﺬا و ﭼﺎرﭼﻮب ﺧﺎﻧﻮاده روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎ ارزش می‌باشد و ﻣﯽﺗﻮان از راه تبلیغ آن ﺑﻪ دﯾﮕﺮان، ﻫﻢ ارزش‌ها را ﺣﻔﻆ و ﻫﻢ ﺑﺮای ﺧﻮد و‫ دﯾﮕﺮان درآﻣﺪزاﯾﯽ و اﺷﺘﻐﺎل زاﯾﯽ به وجود آورد. ‫

عباس ﺑﺮزﮔﺮ از ﮔﺮدﺷﮕﺮان ﺧﺎرﺟﯽ در روﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﮐﺸﺎورزی که ﺧﻮد کاشته ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺧﺎﻧﻮاده و اﻫﺎﻟﯽ روﺳﺘﺎی ﺑﻮاﻧﺎت ﻫﻤﮕﯽ در اﻣﺮ ﮐﺸﺎورزی ﻣﻮﻓﻖ ﻫﺴﺘﻨﺪ و‫ صبح‌ها ﺑﺎ ﻋﺴﻞ ﻃﺒﯿﻌﯽ و ﮔﺮدوی زﻣﯿن‌ها ﺧﻮدﺷﺎن که با زحمت به دست آمده از ﻣﺴﺎﻓﺮان ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.

شاید بتوان گفت کشف بزرگ عباس برزگر ایجاد ارزش‌افزوده از مواهبی است که به رایگان در اختیار همه هست ولی کسی گمان درآمدزایی از آنها را ندارد.